HISTORIA SZKOŁY 

 

W okresie międzywojennym majątek Czerwonka należący do rodziny Garbolewskich liczył około 1800 ha gruntów w klasach od I do III. Taki stan posiadania zastała reforma rolna z 6 września 1944 roku, na mocy której majątek został rozparcelowany, a pozostałą resztówkę wraz z zabudowaniami gospodarczymi i mieszkalnymi przeznaczono na zorganizowanie Ośrodka Szkolenia Kadr Rolniczych. 1 grudnia 1946 roku nastąpiło przekazanie posiadłości w Czerwonce Inspektoratowi Oświaty Rolniczej w Sochaczewie, reprezentowanemu przez inż. Bolesława Buczyńskiego. Bazę materialną Ośrodka stanowiły istniejące budynki gospodarcze oraz budynek mieszkalny, to jest dworek i grunty o pow. 96,08 ha wraz z przyległym parkiem i sadem. Ośrodkiem Szkolenia Kadr Rolniczych Kierowali: Stanisław Maczkowski, następnie Zofia Pniewska, a w ostatnich latach Czesław Bartoszewicz. Kierownikami gospodarstwa byli Jerzy Rodnicki i Franciszek Grzyb. Wspomniany ośrodek funkcjonował od 1.X. 1946 do 1.IX.1955 roku. 

adobe_scan_16_wrz_2025_6.jpg[small]

Dworek przeznaczony na szkołę 

 

Ministerstwo Rolnictwa pismem z dnia 14.VIII 1955 roku postanowiło cały ośrodek przeznaczyć na zorganizowanie Państwowego Technikum Rolniczego z siedzibą w dworku. Na stanowisko dyrektora technikum powołano inż. Stanisława Trzcińskiego, który otworzył historię szkoły rolniczej. 

 

 

 

Rekrutacji do klas Ia i Ib w liczbie 91 uczniów dokonał Czesław Bartoszewicz. Pierwsze zebranie Rady Pedagogicznej odbyło się 28.VIII. 1955 roku. W zebraniu udział wzięli: Stanisław i Maria Trzcińscy, Czesław Bartoszewicz, Czesław Froncala, Zofia Pniewska. W ciągu roku szkolnego 1955/56 przybył do szkoły polonista Zbigniew Wierszyłowski i Czesław Mazurkiewicz. Tych nauczycieli należy uważać za organizatorów Technikum Rolniczego w Czerwonce Sochaczewie. 

 

Pracę rozpoczynano w bardzo ciężkich warunkach, przy małej ilości sal lekcyjnych, bez urządzonych pracowni i z prymitywnie dostosowanym do użytku internatem. Trudne warunki pracy ratował nieogrzewany barak pobudowany w 1954 roku. Termin otwarcia szkoły i rozpoczęcia roku szkolnego ustalono na godz. 11.00 w dniu 1 września 1955 roku. 

 

Szkoła od pierwszego roku istnienia nawiązała ścisłą współpracę ze środowiskiem. Przykładem tego był jej udział w Powiatowej Wystawie Rolniczej, na której Technikum Rolnicze w Sochaczewie wystawiło swój pawilon. Istotną sprawą dla rozwoju było spopularyzowanie szkoły przed nowym na-borem uczniów. Zwróciła na to uwagę Rada Pedagogiczna na zebraniu w dniu 16.III. 1956 roku. Nowo zorganizowana szkoła musiała szybko aklimatyzować się w środowisku, wywalczyć właściwe miejsce w otoczeniu innych szkół, podłożyć trwałe podwaliny pod swą przyszłość, otworzyć szeroką perspektywę rozwojową. W to wszystko musiała włożyć wiele trudu uczniów i nauczycieli, wiele poświęcenia pracowników gospodarstwa. 24.VI.1956 roku zakończył się pierwszy rok istnienia i działalności technikum. 

 

17.II.1968 roku członkowie Rady Pedagogicznej, młodzież i pracownicy administracyjno-obsługowi przeżywali doniosłe chwile. W tym dniu odbył się akt Fundacji Sztandaru dla Państwowego Technikum Ogrodniczego w Sochaczewie. Komitet Rodzicielski i Opiekuńczy występując w imieniu wszystkich rodziców uczniów tutejszej szkoły fundatorów sztandaru, w uroczystym akcie przekazał sztandar dyrektorowi Technikum Ogrodniczego mgr Alfredowi Klawenkowi, który z kolei przekazał go młodzieży. Kilka miesięcy później, 15. IV.1968 roku, absolwenci naszej szkoły otrzymali pierwsze świadectwa dojrzałości Technikum Ogrodniczego (dotychczas wydawano tylko świadectwa Technikum Rolniczego). 

 

IMIĘ NASZEJ SZKOŁY 

 

Bitwa nad Bzurą była największym i najbardziej dramatycznym wydarzeniem bojowym w czasie wojny obronnej we wrześniu 1939 roku. Historyczny związek Sochaczewa z tymi walkami, wciąż żywa wśród mieszkańców Ziemi Sochaczewskiej pamięć o ich bohaterach oraz poczucie patriotycznego obowiązku zachowania w świadomości przyszłych pokoleń heroizmu i po-święcenia dla Ojczyzny ich uczestników zadecydowały o tym, że Rada Pedagogiczna i uczniowie postanowili, iż szkoła przyjmie w dniach 14-15 września 1985 roku, podczas obchodów XXX-lecia jej istnienia, imię „Bohaterów Walk nad Bzurą 1939 roku" 

adobe_scan_16_wrz_2025_1.jpg[small]adobe_scan_16_wrz_2025_2.jpg[small]adobe_scan_16_wrz_2025_3.jpg[small]

adobe_scan_16_wrz_2025_4.jpg[small]

W walce nad faszyzmem hitlerowskim pierwsi polegli Żołnierze Września, którzy szczególnie bohatersko walczyli w 10 dniowej bitwie nad Bzurą. Prowadziły ją dwie polskie armie - „Poznań" pod dowództwem generała dywizji Tadeusza Kutrzeby i „Pomorze" pod dowództwem generała dywizji Władysława Bortnowskiego z 4 i 8 armiami niemieckimi. 

 

Krwawe walki toczyły się przez trzy i pół doby pod Sochaczewem. Wielkie boje rozegrały się w rejonie Łęczycy, Piątku, Łowicza. 

 

Rzeka Bzura i położony nad nią Sochaczew po wrześniu 1939 roku weszły w skład miejsc najgodniejszych pamięci, a zarazem najtragiczniej-szych symboli naszych narodowych walk o zachowanie niepodległości. 

Pola walk nad Bzurą zasłały setki zabitych i rannych żołnierzy. Pozostało tam dużo zbiorowych i indywidualnych mogił żołnierskich. Na cmentarzu Parafialnym w Trojanowie znajdują się groby 700 poległych wówczas żołnierzy. 

 

Tym znanym z nazwiska i tym bezimiennym bohaterom walk nad Bzurą, tym poległym i tym, którym dane było przeżyć wojnę, pragnąc oddać hołd oraz zachować w wiecznej pamięci, zostali przez nas wybrani patronami szkoły - Zespołu Szkół Rolniczych w Sochaczewie.